فعالیت بیش از ۴ هزار واحد صنفی در شهرستان کبودراهنگ
تاریخ انتشار: ۱۳ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۹۸۲۳۹
به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای استان همدان، مسلم غلامی در کارگروه بررسی مشکلات حوزه صنعت و معدن شهرستان کبودراهنگ گفت: این شهرستان با داشتن دو روستای ویان و کردآباد که روستاهای پیشتاز تولید در کشور هستند و وجود شهرکهای صنعتی و معادن نیاز توجه ویژه است.
فرماندار کبودراهنگ تاکید کرد: اصناف شهرستان کبودراهنگ نیازمند حمایت هستند و برای حل مشکلاتی، چون تمدید مجوزهای فعالیت و کمبود بازرسها برای بازرسی مستمر از صنوف و برخورد با مشاغل بدون مجوز و مزاحم اصناف نیازمند ایجاد اتاق اصناف هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: با برخی اصناف که موجب آلودگی محیطی و هوا و تولید زباله می شوند و آرایشگرهای زنانه که قیمتهای نجومی دریافت می کنند، باید برخورد شود.
فرماندار کبودراهنگ گفت: مهمترین مشکلات روستاهای تولیدی کردآباد و ویان، نبود بازارچه فروش و اعطای تسهیلات به تولیدیهای جدید و تسهیل در پرداخت تسهیلات توسط بانکهای عامل است.
غلامی در خصوص معادن نیز گفت: در این شهرستان ۳۵ معدن وجود دارد که ۲۵ معدن فعال است و درصد مصوب اعطای این معادن به شهرستان تعلق نگرفته است.
نماینده مردم بهار و کبودراهنگ در مجلس هم گفت: این شهرستان یک شهرستان توریستی است و گردشگران و میهمانان زیادی مراجعه می کنند و باید با گران فروشی و مزاحمین سدمعبر برخورد قانونی شود.
فتح اله توسلی افزود: ما در شهرستان مشکل برگشت نخوردن ارزش افزوده شرکتهای تولیدی در شهرکهای صنعتی و سهم پایین درآمد معادن را داریم.
مدیرکل صنعت و معدن و تجارت استان همدان هم گفت: این شهرستان یکی از بزرگترین شهرستان صنفی استان است و از راه اندازی اتاق اصناف استقبال می کنیم.
احمد شانیان افزود: برای ساماندهی مشاغل مزاحم در شهرها و روستاها اول با تعامل و اگر تعامل انجام نشد برخورد قانونی انجام می گیرد تا مشکل حل شود و با وجود اصناف و صنعت در این شهرستان در آینده نزدیک با کمبود نیرو کار مواجه خواهیم بود.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۹۸۲۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شروط حضور دانشبنیانها در معادن
کیوان جعفری طهرانی کارشناس معدن و تحلیلگر ارشد بازارهای جهانی معدن و صنایع معدنی در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری علم و فناوری آنا گفت: برخی از معادن بزرگ دولتی مانند چادرملو و سنگ آهن مرکزی ایران دچار پیری شده اند. شایان ذکر است که وضعیت معدن گلگهر کمی بهتر است، همچنین منظور از سنگ آهن مرکزی معدن چغارت بافق است؛ چرا که معدن سهچاهون طی چند سال اخیر به بهرهبرداری مناسب رسیده است.
وی ادامه داد: متاسفانه معادن اصلی چادرملو و چغارت پیر شده اند و تنها راه برخورد با این قضیه کشف ذخایر جدید است. البته لازم به ذکر است که این معادن عمق ۱۰۰ متر را رد کرده اند و به صورت روباز از آنها برداشت شده است. زمانی که به این عمق میرسیم، ادامه برداشت در صورت داشتن ذخیره به صورت زیر زمینی مهیا است، اما ما تکنولوژی و ماشین آلات مناسب برای این نوع برداشت را در اختیار نداریم.
جعفری طهرانی در ادامه اظهار کرد: به عنوان مثال زمانی که آقای دکتر کرباسیان رییس ایمیدرو بود، ذخیرهای در استان کرمان کشف شد که در عمق ۵۰۰ متری قرار دارد. این ذخیره را به عنوان منبع برداشت برای گلگهر میتوانستیم در نظر بگیریم، اما ما برای برداشت در این عمق فاقد ماشین آلات و تکنولوژی لازم بودیم.
چرایی ضعف در صنعت معدن
وی تصریح کرد: در سالهای گذشته برای غلبه بر مشکل کمبود قطعات ماشین آلات اقدام به مهندسی معکوس شده است. این امر کمی هزینههای ساخت را در ابتدا افزایش میدهد، اما در ادامه تولید قطعات برای این ماشین آلات با توجه به موارد متعدد استفاده آنها توجیه اقتصادی خواهد یافت؛ به عنوان مثال حتی گلگهر پا را فراتر گذاشت و اقدام به ساخت دامپتراک کرد، اما همچنان محدودیتهایی وجود دارد که اجازه نمیدهد از یک تناژی به بالاتر ساخته شود.
این تحلیلگر ارشد بازارهای جهانی معدن و صنایع معدنی اظهار کرد: دامپ تراکهای سنگین معمولا ۱۰۰ درصد دیزل نیستند و موتورهای الکتریکی دارند که ساخت آنها در حالت عادی در کشور ممکن نیست. تحریمها نیز باعث شده است که نتوانیم این قطعات را وارد کنیم و قیمت ارز هم که معضلی دیرینه است.
وی ادامه داد: فراموش نکنیم که پروژههای اکتشاف در خیلی از کشورها صرفا توسط دولت آن کشور اتفاق نمیافتد، بلکه سرمایه گذاران خارجی نیز در این نوع پروژهها همکاری دارند. اما در کشور ما به واسطه تحریمها این مورد محقق نمیشود. جمیع موارد ذکر شده باعث شده است که ما در زمینه توسعه تکنولوژی معادن دچار ضعف شویم.
توسعه وسیع صنعت فولاد در سایه کمبود انرژی
جعفری طهرانی در خصوص افزایش حجم تولید فولاد به ۳۲ میلیون تن گفت: خیز بلند تولید فولاد در ایران حقیقت دارد و حجم حدودا ۵ درصد در سال ۱۴۰۲ به تولید افزوده شده است. قابل ذکر است، همانطور که آقای دکترسبحانی رئیس انجمن فولاد گفته است اگر ما کسری انرژی نداشتیم میتوانستیم به تولید ۴۰ میلیون تن فولاد در سال نیز برسیم.
وی ادامه داد: با همین میزان تولید ما در رتبه دهمین تولید کننده فولاد در دنیا هستیم، اما لازم است که برای بدست آوردن برتری و حفظ جایگاه خود در بازار جهانی برای کمبود انرژی تمهیداتی اندیشیده شود. این کمبود انرژی سال به سال حادتر خواهد شد، هرچند در سال ۱۴۰۲ این کسری با مدیریت خوب کارخانجات و دولت کمتر از سال قبل موجب آسیب به تولید شد، اما لازم است این مسئله را به صورت پایهای حل کنیم.
دانش بنیانها و تولید
جعفری طهرانی در خصوص حل مشکلات تولید مواد معدنی با استفاده از پتانسیل دانش بنیانها گفت: جدای از توان فنی دانش بنیانها نباید فراموش کنیم که مشکل اصلی در تمام پروژههای کشور تامین نقدینگی است. در زمینه دانش فنی تولید فولاد با وجود اینکه فعلا فولاد سبز تولید نمیکنیم، اما مشکلی در توسعه تولید نداریم.
وی ادامه داد: هم اکنون مشکل شرکتهای دانش بنیان نقدینگی است وگرنه کار که از تولید تسلیحات پیشرفتهای که هم اکنون میسازیم سختتر نیست. مشکل فعلی تامین نقدینگی است و باید دست به دست هم راه حلی برای افزایش ارزآوری و تامین نقدینگی فراهم کنیم. شرکتهای دانش بنیان هم اکنون قادر به تامین منابع از بانکها نیز نیستند، چرا که خود بانکها هم مشکل دارند.
این کارشناس صنایع معدنی در پایان تصریح کرد: تولید تکنولوژی مشکل بزرگی نیست؛ چرا که مشکلات تکنولوژی در نهایت ۳۰ درصد گره تولید را شامل میشود. اگر تامین نقدینگی که باعث ۷۰ درصد مشکلات است به درستی مرتفع شود، قطعا دانش بنیانها قادر به انجام تولید و یا انتقال تکنولوژی و همچنین مهندسی معکوس هستند.
انتهای پیام/